Modern Çağın İhtiyaç Duyulan Mesleği "İnsanlık"

Çağa ayak uyduralım deyip özünden terke düşenler yüzünden ne hallerdeyiz.

Bunca acının içinde,

Arsız kahkahalar,

Vurdumduymaz tavırlar,

Ego savaşları,

çok korkunç.

Yüreğimiz hep firari düşüncelerin eşiğinde;

Kaç yüreğim kaç!

Asrın insanı sahteliği eşya

yapmış bedenine,

aldanma kaç!

vefa iğrenç ağızlarda sakız olmuş,

yalan moda olmuş,

inanma kaç!

gözlerin rengine kanma,

dillerdeki süsü sadakat sanma,

aldırış etme kaç!

Ama nereye kadar ve nasıl bir çözüm getirebilir ki kaçmak.

Aynı gemideyiz kimimiz depo bölümünde bir işçi kimimiz restoran kısmında bir beyfendi yada hanımefendi,

Ben güvertelerde hep birlikte hep bir ağızdan insanız diyebilmeyi istiyorum.

Sınıflandırılmak ne aşağılayıcı ne büyük kompleks değil mi?

Adalet insanın vicdanından tarafsız çıkan karardır,

Aksine düşünen herkesin verdiği cevap zarardır.

Hayatı doğrusuyla yaşamak ilkemiz olmalı.

Paylaşılması en basit olan bir hayat değil mi?

Ve iyilik tohumları ekildiķçe,

Kâinata uygun bir biçimde hareket edildikçe yaşam insanlara herşeyin daha rasyonelini sunmaz mı?

Mantığın ortak dilinden hepimiz adına evet diyorum.

Bizler insanlığa iyi gelecek faaliyetlerin girişimcileri olmalıyız, gururdan, kibirden uzaklaştıkça hoşgörü dünyasının mimarileri olacağız ve bu ne güzel bir menfaat anlayışıdır.

Yazımı dünya derdinin yoğun  telaşında aklımın mutluluğa çağrısı olarak kabul ettiğim bir şiirimle sonlandırmak istiyorum.

"Bir elin sesinden iki elin sesine denk düşen hiçbir şey yoktur,

İnsan, insanın gün ışığıdır,

Bir benlik kaç benliği içine hapsedebilir de kendini mükemmelliğe kabul ettirebilir,

İnsanın gururdan teşfiki bazı pişmanlıklar içine düşer,

Ve çıkışına yine bir eli tutmakla kavuşur,

Sevmek bütün iyiliklerin mayasıdır"